27 Eylül 2011 Salı

Sözün Bittiği Yer....!!!!


Bazen susmak gerek..
Bazen sessizlikte kaybolmak gerek..
Bazen hani derler ya zaman en iyi ilaçdır..(Ki ben buna inanmıyorum..)
Zaman benden aldıklarını geri vermiyor..
Zaman beni anlamıyor..
Buaralar her önüme geleni kırıyorum..
Herkesi üzüyorum..
Adalete inanmıyorum..
Çevremdeki yüzsüz insanlar beni çileden çıkarıyor..
Annem hep bana şunu diyor;
Nefsime ağır gelen hakkımda hayırlı olanmış..
Bazen acizliğimden isyan ediyorum..
Ben Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum.
Bu zamana kadar polyanna olan ben şimdi napıyorum..

Nerde o savaşan ben..
Nerde hayata dur diyen ben...
Kaçıyorum herkesten kendimden...
Çekilmez oluyorum bazen..
Çok karamsar oldum..

Bir çıkış kapısı istiyorum ..
Bir umut bir hayat istiyorum..
Karmaşık olmayan ama mutlu olabileceğim..
Zorla değil içten güldüğüm..
Umutlarımı geri verin bana..
Küçük mutluluklarımı..
Şimdilik sevgilerle...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder