3 Şubat 2012 Cuma

Her Telden Bir post


İçimdeki çocuk bugünlerde kıpır kıpır..
Bazen güne şarkılarla uyanıyorum bazense susukunluğumla..
Çalışma hayatına girdiğimden beri burayı ihmal eder oldum..
Bazen eve geldiğimde elimi bile kaldırmaktan aciz oluyorum..
Ama şu varki..
Ben işimide...
Hayatıda..
Kocaman yüreğimide seviyorum..
Unutma!

Senden bir tane daha yok bu dünyada.
Gülümsemeyi asla unutma.
Gözlerinin içi gülsün gülerken,
bakışların pırıl pırıl olsun ve her zaman
nemli kalsın göz pınarların.
Unutma kendini sevilebilecek bir insan haline getirmeyi
ve ondan sonra da kendini sevip kendine sarılmayı.
Zamana güven ve onun senin en büyük dostlarından biri olduğuna.
Acılarının ve felaketlerinin ancak onun koynunda uyuyabileceğini unutma...

hayatı seviyorum...sevgilerle..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder